Merhaba
Merhabalar Bloggerda ilk günüm. Kendimi çok fazla yalnız hissediyorum.Hayat çok garip... onlarca insan tanıyosun arkadaşlık kuruyorsun , iyi duygular besliyorsun onunsa senin için yaptığı şey yere düşmeni beklemek... Öyle yalnız bi hayatım var ki belki de sadece ben öyle hissediyorum bilmiyorum. Çok yorgun hissediyorum henüz 21 yaşında olmama rağmen çok yorgun hissediyorum. Önlisans çocuk gelişimi mezunuyum. Ama o kadar istememe rağmen öğretmen olamadım. Rabbime çok yalvardığım oldu. Çok dua ettim ancak bilmiyorum ümidimi kaybetmek üzereyim. Öyle sözde öğretmenler öğretmen olmuş ki gerçek öğretmenlerse boşta. İçim acıyor artık hergün düşün düşün bıktım. Çok içine kapanık ve duygusal bi insan olduğum için kurumlara gidip bizzat görüşmeye utanıyorum. Aslında biraz da ben de hata. Açılmam,kendimi göstermem lazım ama bi şey engelliyor sanki bedenimi. İdareten bi yere girdim çalışmak için ama hiç istemiyorum gitmek hemde hiç.. Yalnız olmak güzel diyorlar ama içim o kadar birikti ki farkın...